Δύσκολη αποστολή!

Γράφει ο ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΑΠΑΜΙΧΑΗΛ

Κάθε δύο χρόνια πάμε, ψηφίζουμε και περιμένουμε τα επόμενα δύο χρόνια να το ξανακάνουμε… Φυσικά, ο Πρόεδρος και τα μέλη του Δ.Σ. δεν είναι πολιτικά πρόσωπα να ακολουθούν ειδικές τεχνικές επικοινωνίας, αλλά να τους βλέπουμε μόνο όταν τους ψηφίζουμε και στα Φεστιβάλ είναι tragic, που θα έλεγε και η Τασούλα του Κίτσου…

Τα χρόνια της χαυνωτικής ευμάρειας και κομπορρημοσύνης του κλάδου πέρασαν ανεπιστρεπτί. Σήμερα οι ανάγκες των εταιρειών επικοινωνίας, όσες έχουν απομείνει, είναι πολύ περισσότερες και ο ρόλος όσων θέλουν να είναι εκπρόσωποί τους είναι σημαντικότερος με παρεμβάσεις σε όλα τα επίπεδα. Πραγματικοί συμπαραστάτες όπου χρειάζεται. Κωπηλάτες γαλέρας και όχι Συβαρίτες και Αβδηρίτες!

Από την ετοιμασία της μαύρης λίστας των φεσαδόρων διαφημιζομένων που πηγαίνουν από τη μία εταιρεία στην άλλη, μέχρι την προστασία των μικρών επιχειρήσεων από τις αυθαιρεσίες των Μέσων και της Εξουσίας. Ο Πρόεδρος και τα μέλη του Δ.Σ. έχουν ρόλο να καταγράφουν τα προβλήματα του κλάδου, να ετοιμάζουν προτάσεις, να χαράσσουν στρατηγικούς άξονες και να δίνουν τις απαραίτητες λύσεις. Δεν είναι απλά εκτελεστικα όργανα ενός συνδικαλιστικού φορέα και απλά διεκπεραιώνουν κάποιες εργασίες με την υπογραφή τους. Αν έχουν μεγάλο φόρτο εργασίας από τις εταιρείες τους ας αποφύγουν να ασχοληθούν και με τα προβλήματα του κλάδου.

Και το κυριότερο, μέσα στα δύο χρόνια ας κάνουν ένα τηλεφώνημα, έστω και ευγενείας, στους συναδέλφους τους να ρωτήσουν τα κλασικά αυτονόητα. Με ενότητα και αλληλεγγύη ο κλάδος δεν έχει να φοβηθεί τίποτα!